Onderweg naar het zuiden, van Hanoi naar Hoi An
Blijf op de hoogte en volg Britt
27 November 2015 | Vietnam, Hanoi
Hallo allemaal,
Gelukkig eindelijk een slaapplek met een werkende computer :) Kan ik jullie een beetje op de hoogte brengen van de afgelopen twee weken. Ik ben nu in Hoi An en heb de afgelopen twee weken veel plaatsen tussen Hanoi en Hoi An bezocht. Ik heb heel veel gezien en meegemaakt en heb het nog steeds ontzettend naar mijn zin in Vietnam. Ik zal proberen jullie een beetje bij te praten.
De eerste stop na Hanoi was op Cat Ba. Een eiland met een hele relaxte sfeer, stranden, een natuurpark, maar vooral uitzicht op de tientallen rotsformaties voor de kust. Het eiland heb ik de eerste dag verkend op een mountainbike, maar dat was behoorlijk afzien. Het was erg warm en ook de heuvels waren behoorlijk stijl. Ik besloot om op de scooter over te stappen. Er was weinig verkeer op Cat Ba, dus voor een beginner een prima plek. Na wat korte instructies van het hostel personeel een scooter meegekregen. Het was fantastisch! De uitzichten waren heel mooi, ik heb daar een dag heerlijk rond gecrosd. Een dagtocht met de boot langs de rotsen en eilanden en kayakken in verlaten baaien was een echt hoogte punt. Het leuke aan Cat Ba waren ook de avonden. Er was een bar waar iedereen kwam en het bier goedkoper was dan water, haha.
Na een aantal dagen op Cat Ba ben ik verder gegaan naar Ninh Binh. De stad zelf is helemaal niet touristisch en dat had een ontzettende charme. De reden om naar deze plaats te komen is Tam Coc, een klein riviertje. Vanuit een roeiboot heb je hele mooie uitzichten op de bergen en rijstvelden. In de omgeving van Tam Coc bezocht ik wat tempels en had ik een fantastische dag, totdat ik er achter kwam dat ik mijn camera kwijt was. Na mijn tas drie keer op de kop te hebben gehad, toch lichte paniek. Er was maar een optie mogelijk: na de laatste tempel heb ik een tijdje op een bankje gezeten met de camera naast me. De lichtinval was niet goed en ik wilde bij vertrek opnieuw een foto maken. Terug bij het bankje lag mijn camera daar helaas niet meer. Toen wist ik gelijk dat ik was bestolen. In de periode dat ik daarvoor van het uitzicht genoot was er een man die verderop drinken verkocht bij mij gekomen. Hij kon geen woord engels, maar probeerde wel een gesprek aan te knopen en mijn bril te pakken. Super gehaaid van hem. Afleiding, geen zicht en gespeelde vriendelijkheid. Hij ontkende in alle toonaarden mijn camera te hebben en liet me zijn spullen doorzoeken. Niks gevonden natuurlijk. Ik bood hem geld, maar hij lachde me uit. Ik kwam geen stap verder. Nadat ik hem de huid had volgescholden besloot ik het op te geven en terug te gaan naar het dorpje. Onderweg kwam ik twee politieagenten tegen en dat bracht me op het idee om naar het politiebureau te gaan.
Het politiebureau was een ervaring opzich. Geen enkele agent sprak engels en met gebaren en plaatjes uitgelegd wat er was gebeurd. Daaruit maakten zij op dat ik was beroofd. Agenten kwamen in en uit gelopen, telefoontjes werden gepleegd, nog meer agenten. En ik dacht alleen maar 'ojee, hoe ga ik dit uitgelegd krijgen tot een 'simpele diefstal' '. Uiteindelijk werd er in het dorpje iemand gevonden die engels kon en alles vertaalde. Daarna met meerdere politieagenten op de scooter naar de plaats delict gegaan om alles nog een keer uit te leggen. Er ontstond een hevige discussie tussen de agenten en mijn verdachte, maar na tien minuten kwam mijn camera wel tevoorschijn! :) Super blij en opgelucht!! Ik heb daarna nog drie uur op het politiebureau doorgebracht om verklaringen af te leggen en vooral heel veel te wachten. In de tussentijd engelse bijles gegeven aan twee agenten en getwijfeld of ik de agenten geld moest bieden. Elke agent had inmiddels mijn camera in handen gehad, maar ik nog niet... Na een aantal documenten te hebben ondertekend, en mijn verklaring naar de smaak van de agenten te hebben bijgesteld, kreeg ik mijn camera overhandigd. Een middag om niet snel te vergeten ;)
Na Ninh Binh ben ik doorgegaan naar Phong Na. Een nationaal park met heel veel grotten. Pas een aantal jaar geleden is de Paradise Cave ontdekt. Zoals de naam doet vermoeden was het geweldig. De Dark Cave, was vooral heel donker ;) Als een bouwvakker met helm en licht door deze grot gezwommen en een modderbad gehad. Een heel bijzondere ervraing.
Deze regio in het midden van Vietnam is zwaar getroffen tijdens de Vietnamoorlog, of zoals ze het hier noemen de American War. Dat zie je aan de kraters die bommen hebben achtergelaten, maar ook aan tanks die tentoongesteld staan en de erebegraafplaatsen. Daarnaast zijn er ook nog een aantal tunnelstelsels intact. Deze werden gebruikt voor het 'smokkelen' van wapens, maar ook als schuilplaats tegen de Amerikaanse bombardementen. De Vinh Moc tunnels die ik heb bezocht bestaat uit drie verdiepingen. De tunnenls zijn smal en laag en binnen was het heel erg warm. Door deze ruimte lopen in de wetenschap dat hier ruim 500 mensen voor meerdere jaren hebben gewoond, was bizar en heel indrukwekkend.
Ik ben nu in Hoi An, een pittoresk en heel touristisch stadje. Vandaag had ik een beetje het gevoel in een openlucht museum te zijn terecht gekomen. Ik ben benieuwd hoe het morgen is. Het strand of een scootertocht over het platteland is een aantrekkelijk alternatief :)
Tot snel!
Groetjes
Gelukkig eindelijk een slaapplek met een werkende computer :) Kan ik jullie een beetje op de hoogte brengen van de afgelopen twee weken. Ik ben nu in Hoi An en heb de afgelopen twee weken veel plaatsen tussen Hanoi en Hoi An bezocht. Ik heb heel veel gezien en meegemaakt en heb het nog steeds ontzettend naar mijn zin in Vietnam. Ik zal proberen jullie een beetje bij te praten.
De eerste stop na Hanoi was op Cat Ba. Een eiland met een hele relaxte sfeer, stranden, een natuurpark, maar vooral uitzicht op de tientallen rotsformaties voor de kust. Het eiland heb ik de eerste dag verkend op een mountainbike, maar dat was behoorlijk afzien. Het was erg warm en ook de heuvels waren behoorlijk stijl. Ik besloot om op de scooter over te stappen. Er was weinig verkeer op Cat Ba, dus voor een beginner een prima plek. Na wat korte instructies van het hostel personeel een scooter meegekregen. Het was fantastisch! De uitzichten waren heel mooi, ik heb daar een dag heerlijk rond gecrosd. Een dagtocht met de boot langs de rotsen en eilanden en kayakken in verlaten baaien was een echt hoogte punt. Het leuke aan Cat Ba waren ook de avonden. Er was een bar waar iedereen kwam en het bier goedkoper was dan water, haha.
Na een aantal dagen op Cat Ba ben ik verder gegaan naar Ninh Binh. De stad zelf is helemaal niet touristisch en dat had een ontzettende charme. De reden om naar deze plaats te komen is Tam Coc, een klein riviertje. Vanuit een roeiboot heb je hele mooie uitzichten op de bergen en rijstvelden. In de omgeving van Tam Coc bezocht ik wat tempels en had ik een fantastische dag, totdat ik er achter kwam dat ik mijn camera kwijt was. Na mijn tas drie keer op de kop te hebben gehad, toch lichte paniek. Er was maar een optie mogelijk: na de laatste tempel heb ik een tijdje op een bankje gezeten met de camera naast me. De lichtinval was niet goed en ik wilde bij vertrek opnieuw een foto maken. Terug bij het bankje lag mijn camera daar helaas niet meer. Toen wist ik gelijk dat ik was bestolen. In de periode dat ik daarvoor van het uitzicht genoot was er een man die verderop drinken verkocht bij mij gekomen. Hij kon geen woord engels, maar probeerde wel een gesprek aan te knopen en mijn bril te pakken. Super gehaaid van hem. Afleiding, geen zicht en gespeelde vriendelijkheid. Hij ontkende in alle toonaarden mijn camera te hebben en liet me zijn spullen doorzoeken. Niks gevonden natuurlijk. Ik bood hem geld, maar hij lachde me uit. Ik kwam geen stap verder. Nadat ik hem de huid had volgescholden besloot ik het op te geven en terug te gaan naar het dorpje. Onderweg kwam ik twee politieagenten tegen en dat bracht me op het idee om naar het politiebureau te gaan.
Het politiebureau was een ervaring opzich. Geen enkele agent sprak engels en met gebaren en plaatjes uitgelegd wat er was gebeurd. Daaruit maakten zij op dat ik was beroofd. Agenten kwamen in en uit gelopen, telefoontjes werden gepleegd, nog meer agenten. En ik dacht alleen maar 'ojee, hoe ga ik dit uitgelegd krijgen tot een 'simpele diefstal' '. Uiteindelijk werd er in het dorpje iemand gevonden die engels kon en alles vertaalde. Daarna met meerdere politieagenten op de scooter naar de plaats delict gegaan om alles nog een keer uit te leggen. Er ontstond een hevige discussie tussen de agenten en mijn verdachte, maar na tien minuten kwam mijn camera wel tevoorschijn! :) Super blij en opgelucht!! Ik heb daarna nog drie uur op het politiebureau doorgebracht om verklaringen af te leggen en vooral heel veel te wachten. In de tussentijd engelse bijles gegeven aan twee agenten en getwijfeld of ik de agenten geld moest bieden. Elke agent had inmiddels mijn camera in handen gehad, maar ik nog niet... Na een aantal documenten te hebben ondertekend, en mijn verklaring naar de smaak van de agenten te hebben bijgesteld, kreeg ik mijn camera overhandigd. Een middag om niet snel te vergeten ;)
Na Ninh Binh ben ik doorgegaan naar Phong Na. Een nationaal park met heel veel grotten. Pas een aantal jaar geleden is de Paradise Cave ontdekt. Zoals de naam doet vermoeden was het geweldig. De Dark Cave, was vooral heel donker ;) Als een bouwvakker met helm en licht door deze grot gezwommen en een modderbad gehad. Een heel bijzondere ervraing.
Deze regio in het midden van Vietnam is zwaar getroffen tijdens de Vietnamoorlog, of zoals ze het hier noemen de American War. Dat zie je aan de kraters die bommen hebben achtergelaten, maar ook aan tanks die tentoongesteld staan en de erebegraafplaatsen. Daarnaast zijn er ook nog een aantal tunnelstelsels intact. Deze werden gebruikt voor het 'smokkelen' van wapens, maar ook als schuilplaats tegen de Amerikaanse bombardementen. De Vinh Moc tunnels die ik heb bezocht bestaat uit drie verdiepingen. De tunnenls zijn smal en laag en binnen was het heel erg warm. Door deze ruimte lopen in de wetenschap dat hier ruim 500 mensen voor meerdere jaren hebben gewoond, was bizar en heel indrukwekkend.
Ik ben nu in Hoi An, een pittoresk en heel touristisch stadje. Vandaag had ik een beetje het gevoel in een openlucht museum te zijn terecht gekomen. Ik ben benieuwd hoe het morgen is. Het strand of een scootertocht over het platteland is een aantrekkelijk alternatief :)
Tot snel!
Groetjes
-
27 November 2015 - 19:02
Ria:
Fantastisch Britt om je verhalen te lezen; wat een stoere meid ben je toch. Je laat je niets wijsmaken als je zeker bent van je zaak ga je er voor. Knap hoor.
ma -
27 November 2015 - 21:50
Wilma:
Ja Britt, wat een spannend verhaal en wat stoer hoe je dat hebt opgelost. Klasse!
Ik had het aan Bert voorgelezen en ik moest je een dikke pluim geven! :)
Hartelijke groeten
Wilma
-
28 November 2015 - 22:34
Henk:
Fijn om te lezen Britt dat je het naar
je zin hebt in Vietnam.
Cat Ba lijkt mij ook wel wat vooral die bar.
Was zeker wel een dure camera
maar waar kunnen we dan toch
die foto's vinden !?
je moeder was vorige week bij ons in de koekoek
en liet wel weten weer naar je uit te zien na zes maanden
of waren het weken.
maak en geniet nog van een paar mooie weken daarzo Britt
Gr Henk en Alberdien. -
29 November 2015 - 14:53
Willy Sietsma:
Hoi Britt, dat is weer een hele reis geweest, fijn dat je het zo mooi vind en zo geniet van alles onderweg, geweldig. Als er eens niks gebeurde zoals met de camera zou haast niet kunnen
Goed dat je er achteraan bent gegaan, dat heeft mooi gezorgd dat je camera terug is, hartstikke fijn voor je
Ik kijk alweer uit naar je volgende verhaal, er is weer genoeg te zien in Hoi An. Veel plezier. Liefs Willy
-
01 December 2015 - 14:08
Gerrie Overmars:
Lieve Britt wat een beleefenissen weer spannende hoor op de scooter dat is aardig beter dan lopen je hebt van alles gezien zo veel en dan moeten er nog een paar weken bij geweldig kan je de indrukken wel uit elkaar houden ja en dan het foto toestel je hebt hem weer prachtig toch je bent in ieder geval niet bang uitgevallen. Geniet nog maar van je reis En we horen wel weer oppassen he'. Liefs de overmarsjes -
03 December 2015 - 23:33
Lidy:
Wat een avonturen beleef je weer. de plaatsen die je noemt komen me heel bekend voor van de verhalen van Mitchel die was ook zo enthousiast over Vietnam. Je maakt ons ook nieuwsgierig door je reisverhalen en zijn ons aan het oriënteren om ook die kant op te gaan. Geniet nog van de komende weken in Vietnam.
Groetjes vanuit IJsselmuiden
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
