Kan het nog mooier?
Blijf op de hoogte en volg Britt
08 Februari 2017 | Myanmar, Hsipaw
Kan het nog mooier?? Ja dat kan! Bij elke nieuwe bestemming val ik van de ene verbazing in de andere. Het is zo intens mooi! Terwijl ik dit typ op m'n telefoon zit ik in een erg schommelige trein richting Mandalay. Blote voeten, wind in m'n haren, bergen en rijstvelden die langzaam voorbij gaan. Reizen kan zo fijn zijn!
Sinds het vorige reisverhaal ben ik naar Bagan gegaan. Een oude koninklijke stad met meer dan vierduizend tempels. Al die tempels kun je bezoeken, beklimmen en aanraken. Ongekend mooi. De eerste dag met de scooter op pad natuurlijk direct verdwaald haha. De tempels staan niet langs keurig geasfalteerde wegen, maar langs off the road zandwegen. Dus op gevoel maar een richting kiezen. In de loop van de dagen kreeg ik daar gelukkig meer handigheid in. Zelfs met je scooter vast komen te zitten in het losse zand is dan geen probleem meer.
Het gebied met de tempels is uitgestrekt en omdat je op de tempels mag klimmen de perfecte locatie voor zonsopgang -en ondergang. De zonsopgang is mijn favoriet. Om 5 uur 's ochtends in het donker op pad naar een tempel. Scooter parkeren, schoenen en sokken uit, zaklamp aan en dan als eerste een tempel binnen lopen. Doodeng, want de Boudha beelden zien er in het donker nog indrukwekkender uit dan overdag en achter elk nisje even controleren of ik echt alleen ben. Vervolgens op handen en voeten een stijle trap op klauteren. Eenmaal boven zie je zoveel sterren aan de hemel. En dan is het wachten op de zon. Of nou ja, eerst even een appje downloaden om te controleren waar het oosten ook alweer is. Ik stond al in de verkeerde richting op de uitkijk haha. De nacht verdwijnt langzaam, geluiden van vogels en hanen worden luider en dan een prachtig schouwspel van kleuren waarna de zon tevoorschijn komt. Zo mooi! Het perfecte begin van de dag.
Na Bagan ben ik met de trein, dezelfde als waar ik nu in zit, richting het noorden gegaan. Reizen met de trein is zoveel relaxter dan de bus. Je kunt meer van de omgeving genieten en het contact met de mensen is heel leuk. Vanuit Hsipaw ben ik met een groepje en gids op een driedaagse trekking gegaan.
Ze hadden me van te voren uitgelegd dat het de eerste dag wat bergop zou zijn, en daarna een beetje stijgen en dalen. Dat bleek in de praktijk wat anders, haha. De eerste dag eigenlijk alleen maar stijgen en klimmen. Wat het vooral zwaar maakte was de zon. Het is bloedheet en amper schaduw. Om je een beetje een idee te geven van de hitte: het was zo warm dat m'n sokken zijknat waren van het zweet en ik mega blaren heb gekregen in m'n bergschoenen. Het was zo warm, en de wegen zo droog en stoffig dat niet alleen m'n kleding onder het zand en stof zat, maar dat ik waarschijnlijk een allergische reactie van zandvlooien heb gehad op m'n voeten!
Ondertussen had ik vuurwerk in m'n maag. Iets in het eten van de dag ervoor werd niet geaccepteerd door m'n lichaam. Perfecte timing daarvoor.. De uitzichten onderweg waren het gelukkig meer dan waard. Zo mooi! En veel enthousiast zwaaiende kinderen. De tweede dag ging het lopen gelukkig beter. De veranderingen in het landschap werden ook groter. Bossen, rijstvelden, theeplantages, bamboe, prachtige kleine dorpjes. 's Avonds sliepen we bij families thuis. Bijzonder om op die manier een kijkje te krijgen in het dagelijks leven van mensen.
De trekking heeft me ook een heel andere kant van Myanmar laten zien. Er zijn heel veel minderheidsgroepen in het land. Alleen al in de Shan provincie, de regio van de trekking, enkele tientallen. Daarvan hebben er negen hun eigen leger om hun gebied te beschermen tegen andere minderheidsgroepen. Bovendien hopen ze zo meer autonomie af te dwingen van de nationale overheid. In het gebied vinden soms gevechten plaats. Op de tweede dag kwamen we door een dorpje dat gecontroleerd werd door een van de minderheidslegers. Een geïmproviseerde slagboom van bamboe met iemand die kijkt wie er binnen komen. In het dorpje zelf kwamen we twee tieners op een scooter tegen met geweren langer dan hun bovenlichaam. Bizar! Ook in het dorpje waar we 's avonds sliepen een paar jonge jongens met wapens. Ze controleren de huizen, vragen om een douche en gaan weer verder. Indrukwekkende om deze kant van het land ook te zien.
De laatste paar dagen in Myanmar zijn helaas alweer aangebroken. Ik ga ze doorbrengen in Mandalay en omgeving. Blijf vooral polarsteps in de gaten houden, erg leuk dat ik daar meer volgers heb gekregen!
Groetjes
Sinds het vorige reisverhaal ben ik naar Bagan gegaan. Een oude koninklijke stad met meer dan vierduizend tempels. Al die tempels kun je bezoeken, beklimmen en aanraken. Ongekend mooi. De eerste dag met de scooter op pad natuurlijk direct verdwaald haha. De tempels staan niet langs keurig geasfalteerde wegen, maar langs off the road zandwegen. Dus op gevoel maar een richting kiezen. In de loop van de dagen kreeg ik daar gelukkig meer handigheid in. Zelfs met je scooter vast komen te zitten in het losse zand is dan geen probleem meer.
Het gebied met de tempels is uitgestrekt en omdat je op de tempels mag klimmen de perfecte locatie voor zonsopgang -en ondergang. De zonsopgang is mijn favoriet. Om 5 uur 's ochtends in het donker op pad naar een tempel. Scooter parkeren, schoenen en sokken uit, zaklamp aan en dan als eerste een tempel binnen lopen. Doodeng, want de Boudha beelden zien er in het donker nog indrukwekkender uit dan overdag en achter elk nisje even controleren of ik echt alleen ben. Vervolgens op handen en voeten een stijle trap op klauteren. Eenmaal boven zie je zoveel sterren aan de hemel. En dan is het wachten op de zon. Of nou ja, eerst even een appje downloaden om te controleren waar het oosten ook alweer is. Ik stond al in de verkeerde richting op de uitkijk haha. De nacht verdwijnt langzaam, geluiden van vogels en hanen worden luider en dan een prachtig schouwspel van kleuren waarna de zon tevoorschijn komt. Zo mooi! Het perfecte begin van de dag.
Na Bagan ben ik met de trein, dezelfde als waar ik nu in zit, richting het noorden gegaan. Reizen met de trein is zoveel relaxter dan de bus. Je kunt meer van de omgeving genieten en het contact met de mensen is heel leuk. Vanuit Hsipaw ben ik met een groepje en gids op een driedaagse trekking gegaan.
Ze hadden me van te voren uitgelegd dat het de eerste dag wat bergop zou zijn, en daarna een beetje stijgen en dalen. Dat bleek in de praktijk wat anders, haha. De eerste dag eigenlijk alleen maar stijgen en klimmen. Wat het vooral zwaar maakte was de zon. Het is bloedheet en amper schaduw. Om je een beetje een idee te geven van de hitte: het was zo warm dat m'n sokken zijknat waren van het zweet en ik mega blaren heb gekregen in m'n bergschoenen. Het was zo warm, en de wegen zo droog en stoffig dat niet alleen m'n kleding onder het zand en stof zat, maar dat ik waarschijnlijk een allergische reactie van zandvlooien heb gehad op m'n voeten!
Ondertussen had ik vuurwerk in m'n maag. Iets in het eten van de dag ervoor werd niet geaccepteerd door m'n lichaam. Perfecte timing daarvoor.. De uitzichten onderweg waren het gelukkig meer dan waard. Zo mooi! En veel enthousiast zwaaiende kinderen. De tweede dag ging het lopen gelukkig beter. De veranderingen in het landschap werden ook groter. Bossen, rijstvelden, theeplantages, bamboe, prachtige kleine dorpjes. 's Avonds sliepen we bij families thuis. Bijzonder om op die manier een kijkje te krijgen in het dagelijks leven van mensen.
De trekking heeft me ook een heel andere kant van Myanmar laten zien. Er zijn heel veel minderheidsgroepen in het land. Alleen al in de Shan provincie, de regio van de trekking, enkele tientallen. Daarvan hebben er negen hun eigen leger om hun gebied te beschermen tegen andere minderheidsgroepen. Bovendien hopen ze zo meer autonomie af te dwingen van de nationale overheid. In het gebied vinden soms gevechten plaats. Op de tweede dag kwamen we door een dorpje dat gecontroleerd werd door een van de minderheidslegers. Een geïmproviseerde slagboom van bamboe met iemand die kijkt wie er binnen komen. In het dorpje zelf kwamen we twee tieners op een scooter tegen met geweren langer dan hun bovenlichaam. Bizar! Ook in het dorpje waar we 's avonds sliepen een paar jonge jongens met wapens. Ze controleren de huizen, vragen om een douche en gaan weer verder. Indrukwekkende om deze kant van het land ook te zien.
De laatste paar dagen in Myanmar zijn helaas alweer aangebroken. Ik ga ze doorbrengen in Mandalay en omgeving. Blijf vooral polarsteps in de gaten houden, erg leuk dat ik daar meer volgers heb gekregen!
Groetjes
-
08 Februari 2017 - 09:11
Grietje Faber:
Wat een bijzondere reis! Nog even genieten dus! Groetjes vanuit de sneeuw, in Emmeloord. -
08 Februari 2017 - 10:37
Ria:
Britt wat kun je je belevenissen toch prachtig schrijven, ik zie het zo voor me. En dan in de verkeerde richting staan te wachten op de zonsopkomst, hilarisch.
Ik ga de foto's bekijken op de polarsteps.
liefs vanuit een met dun laagje sneeuw bedekt Ijsselmuiden. -
08 Februari 2017 - 12:44
Wilma:
Helemaal eens met Ria, wat een mooi verhaal, wat maak je veel mooie dingen mee. Ik ben benieuwd naar je volgende belevenissen. Hartelijke groeten Wilma -
10 Februari 2017 - 15:39
Ton Ter Wee:
Wat fijn dat het reizen zo makkelijk gaat in Myanmar behalve de trekking natuurlijk maar dan is de beloning van mooie uitzichten en vriendelijke bewoner extra groot. Sowieso lijkt het mij apart om bij de locals te eten en overnachten. Je ben nu alweer in Mandalay wat gaat het snel, maar ik mis je wel hoor. Anyway uitkijken voor jongens op scooters en met geweren bij zich helemaal, dinsdag vlieg je naar Bangkok, wel even jezelf recetten en focussen op je spullen. Inmiddels ben je zo'n ervaren globetrotter dat dit wel vanzelf zal gaan, wij vroegen ons af wat je op je verjaardag wil hebben ha ha ha. Zullen wij toch maar uit eten gaan om het te vieren?? ik zie op de foto's dat je het erg naar je zin hebt. Hopelijk ga je het in Cambodja ook leuk vinden en je weet maar nooit misschien kan het nog mooier!!!!!
Liefs van Pa. -
13 Februari 2017 - 18:29
Lidy:
Wat leuk om je reisverhalen te lezen je geniet in ieder geval en je maakt een hoop mee.
Van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Nu vier je deze weer op een prachtige plek op deze aardbol.
Geniet van je vervolg van de reis richting Cambodja. We blijven je volgen.
Groetjes van Lidy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
